- silny głos
- сильный голос
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
silny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, silnyni, silnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się siłą, energią, mocą, świadczący o sile; krzepki, energiczny, mocny, potężny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Silny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tenor — m IV, Ms. tenororze 1. D. u; lm M. y, B.=M. «najwyższy głos męski» Tenor liryczny, dramatyczny. Śpiewać tenorem. ∆ Tenor bohaterski «bardzo silny głos tenorowy» 2. DB. a; lm M. tenororzy, DB. ów «śpiewak o takim głosie» Solistą koncertu był… … Słownik języka polskiego
bohaterski — bohaterskiscy «właściwy bohaterowi; bardzo waleczny, dzielny, mężny, ofiarny» Bohaterscy żołnierze. Bohaterski czyn. Zginąć bohaterską śmiercią. ∆ Bohaterski tenor «bardzo silny głos tenorowy; śpiewak o takim głosie» ∆ lit. Wiersz bohaterski… … Słownik języka polskiego
operowy — operowywi «odnoszący się do opery sztuki, instytucji, przedstawienia, gmachu» Aria, muzyka, partytura operowa. Libretto operowe. Repertuar operowy. Śpiewak operowy. Teatr operowy. ∆ Głos operowy «głos silny, odpowiedni do wykonywania arii… … Słownik języka polskiego
sopran — m IV, D. u, Ms. soprannie; lm M. y 1. «najwyższy głos kobiecy lub chłopięcy» Śpiewać sopranem. ∆ Sopran dramatyczny «sopran wysoki, silny, o rozległej skali» ∆ Sopran liryczny «sopran wysoki, miękki, o zabarwieniu emocjonalnym, o małej skali» ∆… … Słownik języka polskiego
stentorowy — ∆ Stentorowy głos «głos bardzo silny, donośny» ‹od imienia bohatera „Iliady , odznaczającego się donośnym głosem› … Słownik języka polskiego
ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… … Słownik języka polskiego
pierś — ż V, DCMs. pierśrsi; lm M. pierśrsi, D. pierśrsi 1. (lm często w zn. lp) «u ludzi i niektórych zwierząt: przednia, górna część tułowia zawierająca płuca i serce» Szeroka, muskularna, owłosiona pierś. Opuścić, schylić głowę na piersi. Przytulić,… … Słownik języka polskiego
rwać — ndk IX, rwę, rwiesz, rwij, rwał, rwany 1. «szarpiąc dzielić coś na kawałki, powodować pękanie, rozpadanie się czegoś na części, przerywać, rozrywać» Koń rwał pęta. Rwać ubranie na strzępy. □ Cicha woda brzegi rwie. 2. «mocno ciągnąć ku sobie;… … Słownik języka polskiego
sugestywny — sugestywnyni, sugestywnyniejszy «wywierający silny wpływ na czyjeś myśli i wyobraźnię; narzucający komuś sposób myślenia, postępowania; przekonujący» Sugestywny artykuł, film, obraz. Sugestywny głos, ton. Sugestywne hasła. ‹z n. łac.› … Słownik języka polskiego
tubalny — «dźwięczący jak przez tubę; głośny, donośny, grzmiący, gromki, silny» Tubalny głos, śmiech … Słownik języka polskiego